رگهای انسداد یافته قلب را چگونه باز می کنند
رگهای بسته(انسداد یافته) قلب را چگونه باز می کنند؟
زمانی که دیواره های سرخرگی ضخیم و سفت شود ، انسداد عروق قلب یا آرترواسکلروزیس پیش آمده است. آترواسکلروزیس یکی از شایع ترین اشکال آرترواسکلروزیس است.
گرچه
این دو واژه اغلب بجای یکدیگر استفاده می شوند ، آترواسکلروزیس به سخت شدن
عروق در اثر تجمع باقیمانده های چربی (پلاک) و دیگر مواد در دیواره عروق
گفته می شود. قلب یکی از اندام هایی است که معمولا دچار آترواسکلروزیس می
شود.
زمانی که عروق قلب (عروق کرونر) باریک شوند ، ممکن است بیمار به درد قفسه سینه یا حتی حمله قلبی دچار شود.
نحوه انجام کار:
پس
از تشخیص انسداد عروق قلب که گاهی توسط اسکن و اغلب بوسیله روش آنژیوگرافی
صورت می گیرد ، پزشک معمولا اقدام به عمل آنژِیوپلاستی می کند.
این روش غیر جراحی برای باز کردن سرخرگ باریک شده کرونر انجام می شود.
طی
این عمل یک رشته سیم باریک از محل کشاله ران وارد رگهای خونی می شود تا به
پلاک یا لخته ای برسد که برای مثال باعث سکته قلبی شده یا ممکن است بشود.
این سیم بطور مکانیکی لخته را منهدم می کند. گرچه آنژیوپلاستی دراکثر موارد موفقیت آمیز است اما گاهی انسداد عروق مجددا روی می دهد.
به همین منظور و برای باز نگه داشتن رگ ، پزشک تصمیم به کاشت یک "استنت" در رگ می گیرد.
استنت لوله فلزی فنری شکل مشبکی است که در سرخرگ قرار داده می شود تا آن را باز نگه دارد.
این ایمپلنت که دائمی است رگ را باز نگه داشته عبور جریان خون را بهبود می بخشد و از علائم بیماری عروق کرونر می کاهد.
این
لوله مشبک کوچک روی یک بالن کاتاتر سوار شده و به محل انسداد منتقل می
شود. زمانی که بالن باد می شود استنت منبسط می شود و با فشار به دیواره
داخلی رگ کرونر متصل می گردد.
پس از آنکه هوای داخل بالن تخلیه می شود ، آن را بیرون می آورند در حالیکه استنت در آنجا باقی می ماند.
تجربه نشان داده است که استفاده از استنت بر موفقیت آنژِیوپلاستی افزوده و از میزان تنگی مجدد عروق می کاهد.
مزایای کاشت استنت:
پس
از آنژِیو پلاستی و کاشت موفقیت آمیز استنت ، اکثر بیماران نشانه ها ی
بیماری را که قبلا وجود داشت دیگر احساس نمی کنند و یا خیلی کمتر حس می
کنند.
میزان کاهش نشانه ها بستگی به اندازه ناحیه جدید باز شده در رگ و انسداد یا تنگی عروق دیگر دارد.
پس از عمل:
بعد از انجام روش بیمار به قسمت ری کاوری یابخش مراقبت ویژه منتقل می شود و معمولا یک یا دو شب در بیمارستان می ماند.
فشار
خون و ریتم قلب بطور مرتب کنترل می شود. نوشیدن مایعات به بیمار توصیه می
شود تا ماده شفاف کننده تزریقی از راه کلیه ها دفع شود.
ابتدا فعالیت بدنی بیمار تا حدی محدود می شود و او باید بتدریج آن را افزایش دهد.
پیش
از مرخص شدن از بیمارستان پزشک دستورالعمل هایی را در مورد داروها ، رژیم
غذایی و فعالیت بدنی به بیمار می دهد که باید به دقت رعایت شود.
آپاندیسیت
آپاندیسیت
تعریف: آپاندیس یک ساختمان لوله ای شکل(کرمی شکل) بوده که به ابتدای روده بزرگ که سکوم نامیده می شود،چسبیده است.زائده آپاندیس در قسمت تحتانی و راست شکم قرار دارد.آپاندیس عملکرد شناخته شده ای ندارد و بنظر می رسد برداشتن آپاندیس تغییری در عملکرد گوارشی ایجاد نمی کند. آپاندیسیت شایعترین علت عمل جراحی اورژانسی شکم است که 6% جمعیت 30-10 ساله را درگیر میکند اگرچه ممکن است در هرسنی اتفاق بیفتد.
علل آپاندیسیت
اگر مجرای داخل آپاندیس(لومن) انسداد پیدا کند موجب التهاب آن شده وبه این حالت آپاندیسیت گفته می شود و اگر انسداد ادامه یابد و درمان آن به تاخیر بیفتد،بافت ملتهب توسط باکتری عفونی شده و در اثر عدم خونرسانی به آن قسمت، بافت می میرد(گانگرن می شود) و درنتیجه آپاندیس پاره می شود.بطور شایع مدفوع سفت موجب انسداد دهانه آپاندیس میگردد گرچه عفونتهای ویروسی و باکتریایی(نظیر سرخک،آمیبیازیس و غیره) در سیستم گوارشی می توانند منجر به تورم گره های لنفاوی شده و با تحت فشار قرار دادن آپاندیس موجب انسداد آن شوند(هیپرپلازی لنفوئید).عواملی که نقش کمتری دارند، شامل عوامل ژنتیکی بعنوان متغیرهای مستعدکننده و انگل های روده ای و آسیب های تروماتیک(ضربه ای) شکم هستند.
ادامه مطلب ...